Košarkaška legenda Crvene zvezde, Đorđe Andrijašević, preminuo je u 95. godini, ostavljajući iza sebe neizbrisiv trag u istoriji jugoslovenskog i evropskog sporta. Njegov život bio je neraskidivo vezan za crveno-bele boje – kao igrač, kapiten, trener, ali i kao čovek čije je srce do poslednjeg dana kucalo za klub s Malog Kalemegdana.
Životna priča Đorđa Andrijaševića, jednog od pionira jugoslovenske košarke, oličenje je strasti, posvećenosti i obrazovanja u službi sporta. Rođen 1931. godine, u vreme kada je košarka u bivšoj Jugoslaviji tek dobijala prve obrise organizovanog sporta, Andrijašević je izrastao u simbol discipline, znanja i liderskih osobina – kako na terenu, tako i van njega.
Počeci karijere i zvezdani uspon
Košarkaški koraci ovog velikana započeli su na terenima Malog Kalemegdana, pod budnim okom legendarnog trenera Milana Muse Bjegojevića. Već 1949. godine, kao član juniorskog tima Crvene zvezde, osvaja prvenstvo i time započinje svoju veliku sportsku priču.
Seniorski debi usledio je 1950. godine, i to samo dan nakon njegovog 19. rođendana. Igrajući za Zvezdu, klub u kojem je proveo celu igračku karijeru, upisao je 111 utakmica i postigao 696 poena, ističući se na poziciji beka, poznat po preciznom šutu sa distance i odličnoj odbrani.
Značaj za jugoslovensku košarku
U vreme kada je jugoslovenska košarka sticala evropski ugled, Andrijašević je bio deo prve generacije osvajanja nacionalnih titula i kreiranja košarkaške baze. Kao peti kapiten u istoriji Crvene zvezde, postavio je standarde za generacije koje su usledile.
Paralelno sa sportskom karijerom, završava Ekonomski fakultet u Beogradu, a kasnije i doktorira u Italiji – čime postaje jedan od retkih sportista tog vremena s takvim akademskim dometima.
Reprezentativna karijera
U dresu reprezentacije Jugoslavije zabeležio je 47 nastupa, uključujući:
- Svetsko prvenstvo 1954. godine
- Evropsko prvenstvo 1953. godine
- Evropsko prvenstvo 1955. godine
Njegovo prisustvo na velikim takmičenjima doprinosilo je ne samo sportskim rezultatima već i izgradnji nacionalnog košarkaškog identiteta.
Trenerska karijera i međunarodni uspeh
Po završetku igračke karijere, Andrijašević nije napustio sport. Naprotiv, kao trener Crvene zvezde od 1970. godine, nasledio je svog mentora i već naredne godine, 1971, odveo klub do prvog osvajanja Kupa Jugoslavije u istoriji. Sa 20 pobeda u 27 mečeva, sezona je upisana zlatnim slovima u istoriju kluba.
Pored rada u Jugoslaviji, uspešno je vodio i:
- Kaen (Francuska)
- Olimpik Antib (Francuska)
Bio je jedan od prvih s Balkana koji je ostvario zapaženu karijeru i kao igrač i kao trener na međunarodnom nivou.
Intelektualna veličina i mentorstvo
Za Đorđa Andrijaševića, košarka je bila više od igre – bila je način života. Njegovo obrazovanje i elokvencija doprineli su Zvezdi i van terena, kao savetnik, analitičar i mentor mladima.
U intervjuu za Sportski žurnal 2017. godine, povodom jubileja Crvene zvezde, izjavio je:
„Ne nosi se dres Zvezde da bi se samo igrao – on se nosi sa dostojanstvom, odgovornošću i strašću. Igraš srcem, ne zbog ugovora.“
Ova poruka postala je mantra svih koji su nosili crveno-beli dres nakon njega.
Nasleđe i poslednje godine
Do kraja života, Andrijašević je ostao veran Crvenoj zvezdi, aktivno prateći dešavanja u klubu i delivši svoja znanja i uspomene sa mlađima. Njegova smirenost i autoritet činili su ga živim mostom između prošlosti i sadašnjosti.
Preminuo je 6. avgusta 2025. godine, ostavivši iza sebe:
- suprugu
- troje dece
- šestoro unučadi
- četvoro praunučadi
Njegova smrt označila je kraj jedne ere, ali je i osvetlila koliko dubok i trajan uticaj može imati čovek koji sport doživljava kao poziv.
Đorđe Andrijašević nije bio samo kapiten, igrač ili trener. Bio je arhitekta košarkaške kulture u zemlji koja je kasnije postala rasadnik velikih talenata. Njegova priča nije samo sportska biografija, već lekcija o integritetu, obrazovanju i ljubavi prema igri.
U znak zahvalnosti, Crvena zvezda najavila je da će jedan sektor na Malom Kalemegdanu nositi njegovo ime. To nije samo gest – to je priznanje čoveku koji je odabrao da bude simbol svega što košarka može da bude – čista, plemenita, posvećena.
