Miodrag Krivokapić glumac istančanog izraza i dostojanstvene pojave, jedan je od onih umetnika čije ime decenijama nosi težinu profesionalnog integriteta i emocionalne dubine. Njegov put do glumačkog priznanja nije bio ni lak ni brz. Iako je još kao dečak iz Peći, na Kosovu i Metohiji, sanjao o pozorišnim daskama, trebalo mu je vremena, strpljenja i odlučnosti da ostvari svoju viziju.
Miodrag Krivokapić: Tiha posvećenost velikog glumca
Od neuspeha do pozorišnih dasaka
Miodrag Krivokapić, danas cenjeno ime u svetu glume, nije imao lak početak. Dva puta je bez uspeha pokušao da se upiše na Akademiju u Beogradu. Umesto da odustane, svoje snove je spakovao i krenuo put Zagreba, gde je 1975. godine diplomirao na Akademiji dramske umjetnosti. Taj trenutak označio je početak njegove ozbiljne i dugotrajne karijere u pozorištu i na filmu.
Prvi uspesi i glumačka afirmacija
Nakon diplomiranja, Krivokapić se pridružio pozorištu Gavella, a kasnije i Hrvatskom narodnom kazalištu, gde je gradio svoj glumački izraz. Već u prvim filmskim ulogama, u ostvarenjima poput:
-
„Zec“
-
„Kuća“
-
„Seljačka buna 1573“
bilo je očigledno da poseduje autentičnost, dubinu i izražajnost koje ga izdvajaju iz mase. Popularnost kod šire publike stekao je ulogom u seriji „Mačak pod šljemom“, a lik Brika ga je urezala u kolektivnu svest gledalaca.
Povratak u Beograd i karijera bez granica
Godine 1986. vratio se u Beograd, ali nikada nije prekinuo profesionalne veze sa Hrvatskom. Tokom godina, glumio je u više od:
-
30 filmova
-
50 serija i televizijskih drama
Njegov rad je nagrađen brojnim priznanjima, uključujući i nagradu za životno delo. Ipak, on i dalje vidi glumu kao “neprekidni proces učenja”, a ne kao dostignuti vrhunac.
Porodica kao temelj
U privatnom životu, Krivokapić je sušta suprotnost scenskoj grandioznosti – povučen, skroman i porodično orijentisan čovek. U srećnom je braku sa dr Svjetlanom, ženom koju često opisuje kao „najlepšu Dubrovčanku“ i životni oslonac.
Zajedno imaju dva sina:
-
Damjana, koji je van medijske sfere
-
Bojana, koji je krenuo očevim putem i ostvario se kao glumac, glumeći u projektima kao što su:
-
„Montevideo, Bog te video“
-
„Istine i laži“
-
„Čizmaši“
-
„Vojna akademija“
-
Bojan je takođe porodičan čovek, otac dvoje dece — ćerke Nevene i sina Bogdana — a Miodrag je, kako kažu njegovi najbliži, deda pun razumevanja i mudrih saveta.
Jednostavnost uprkos slavi
Uprkos glumačkom renomeu, Krivokapić nikada nije izgubio dodir sa svakodnevnim životom. Redovno ga viđaju na pijaci, kako kupuje krompir, grašak i osnovne namirnice, bez želje da bude prepoznat ili da privlači pažnju.
„Ne slika se rado. Ne glumi zvezdu. Jednostavno – živi kako mu odgovara,“ kažu prodavci.
Sećanja i skromni užici
U mladosti je bio poznat po veselim okupljanjima sa kolegama, naročito sa Milenom Dravić, ali uvek sa merom. Alkohol mu, kako kaže, „nikada nije prijao“, što se ispostavilo kao dobra sreća – posebno u ulozi oca.
Nove uloge, ista posvećenost
U poslednjih nekoliko godina, publika ga je gledala u zapaženim projektima kao što su:
-
„Tajna vinove loze“
-
„Tajkun“
-
„Besa“
-
„Beležnica profesora Miškovića“
Bez obzira na godine, Krivokapić se ne povlači iz glumačkog sveta – svaki novi tekst i lik vidi kao priliku da se izrazi iznova, bez sujete, bez prestanka.
Lik i delo vredno poštovanja
U vremenu kada mediji favorizuju brz uspeh i površnu slavu, priča o Miodragu Krivokapiću podseća na vrednosti koje traju:
-
tiha posvećenost
-
vernost profesiji
-
porodična stabilnost
-
skromnost u svakom trenutku
Njegova karijera i život govore više od svakog intervjua: ne moraš biti glasan da bi bio veliki – dovoljno je da budeš dosledan, iskren i veran sebi.
